POWIAT RZESZOWSKI. Uroczystość odsłonięcia i poświęcenia tablicy upamiętniającej walki pod dowództwem Józefa Maciołka

FUTOMA / POWIAT RZESZOWSKI. Kilka dni przed 50 rocznicą śmierci ppłk. Józefa Maciołka w Futomie odbyła się uroczystość odsłonięcia i poświęcenia tablicy informacyjnej upamiętniającej walki stoczone w lipcu 1944 r. przez oddziały pod dowództwem Józefa Maciołka „Żurawia”. Widnieją na niej nazwiska: ppłk. Józefa Maciołka, plut. pchor. Adolfa Maciołka, kpr. Wojciecha Mierzwy, st. strz. Stanisława Mazura, kpr. Stanisława Pępka, szer. Adama Czekańskiego, ks. Michała Pilipca – zmarłych i poległych żołnierzy Armii Krajowej. Z tej okazji ukazała się również książka dr Małgorzaty Kutrzeby „Gdy życie było walką. Podpułkownik Józef Maciołek (1900-1973)”.

50 lat temu – 24 grudnia 1973 roku – zmarł Józef Maciołek, bohater Armii Krajowej oraz Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, najbliższy współpracownik Łukasza Cieplińskiego. Pochodził z Futomy. Józef Maciołek urodził się w Futomie 28 lutego 1900 roku. W rodzinnej wsi oraz w Błażowej chodził do szkół ludowych, później do gimnazjum w Rzeszowie. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku  wstąpił jako ochotnik do tworzącego się Wojska Polskiego. Służył w rzeszowskim 17. pułku piechoty. Walczył w wojnie z Ukraińcami oraz przeciw bolszewikom. Po zakończeniu walk pozostał w armii jako zawodowy oficer. W 1939 roku uniknął niewoli, wrócił w rodzinne strony, gdzie organizował Placówkę ZWZ – AK „Buk”. W 1944 r. awansował na stanowisko Komendanta Podobwodu AK Rzeszów Południe. Za udział w akcji „Burza” został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Po rozwiązaniu Armii Krajowej pozostał w konspiracji. Działał w Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj. Wiosną 1945 roku został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, wkrótce jednak został odbity przez uczestników podziemia antykomunistycznego. Józef Maciołek jesienią 1945 roku został zastępcą ppłk. Łukasza Cieplińskiego, prezesa Obszaru Południowego WiN, kierował siatką wywiadowczą. W 1946 r. na polecenie dowództwa został skierowany do Londynu, gdzie do jego zadań należało reprezentowanie za granicą interesów organizacji, informowanie opinii światowej o sytuacji Polski i Polaków oraz zbieranie funduszy na działalność krajowego ruchu oporu. Od 1947 roku pełnił funkcję Szefa Delegatury Zagranicznej WiN. Jako jeden z czołowych działaczy podziemia antykomunistycznego nie mógł już wrócić do kraju. Pozostał na emigracji działając w środowiskach polonijnych. Zmarł 23 grudnia 1973 r. w Londynie. Urna z jego prochami została w 1974 roku na cmentarzu parafialnym w Futomie. 

źródło: Powiat Rzeszowski

zdjęcia: Powiat Rzeszowski